Eleni Krikeli

Τα χέρια σου,

Τα άλλοτε ταλαιπωρημενα από εργασίες χέρια,

Τα αλλοτε πάλι εξίσου κουρασμένα χέρια από τις ατελείωτες σελίδες που γράφεις με το στιλο σου,

Τα άλλοτε πάλι χέρια που σε ανεβάζουν στο βάθρο των αθλητικών δραστηριοτήτων,

Τα άλλοτε πάλι χέρια που σε ενώνουν με το σώμα του ανθρώπου που αγαπάς,

Τα άλλοτε πάλι χέρια που με αυτά αγγίζεις το πρόσωπο εκείνου που λατρεύεις,

Τα άλλοτε πάλι χέρια, εκείνα τα χέρια με τα οποία σηκώνεις αγκαλιά τα παιδιά σου για να δουν πιο κοντά τον ουρανό.

Και ξέρεις κάτι? Υπάρχουν φορές που αυτή την σπουδαιότητα των χεριών μας την προσπερνάμε. Ευτυχώς που τα χέρια είναι όμορφα και ακόμη καλύτερα υπάρχουν και εκείνα τα χέρια τα οποία προσέχουμε λίγο παραπάνω.

Είναι τα χέρια κάτι παραπάνω από αυτο που βλέπουμε ή προσπερνάμε.

Είναι τα «όργανα» τα οποία επιτελούν αριστα τις λειτουργίες που θέτουμε στον αυτόματο πιλότο της σκέψης μας. Τρέχουν να προφτασουν να εκπληρώσουν την επιθυμια μας. Είναι τα χέρια που ολοκληρώνουν εις πέρας την θέληση μας. Την θέληση της αγκαλιάς,

την θέληση του να αγγίξουμε το τιμονη του αυτοκινήτου μας να πάμε μια βόλτα,

Την θέληση να πάρουμε αγκαλιά αγαπημένα πρόσωπα,

Την θέληση να υπογράψουμε το πτυχίο μας

Την θέληση να μας φροντίζουμε χαρίζοντας μας υπέροχες γευστικές απολαύσεις

Την θέληση να τηλεφωνήσουμε σε όποιον μας λείπει.

Την θέληση,

Την θέληση

Αχ πόσα θεληματα φέρνουν εις πέρας τα χέρια μας

Υ. Σ και ένα ευχαριστώ στο πρόσωπο της κυρίας που απλόχερα και αβίαστα. Ου χάρισε την εικόνα των χεριών της